با افزایش ترجیح مصرف‌کنندگان برای بسته‌بندی سازگار با محیط‌زیست، با توجه به اینکه بسته‌بندی‌های مبتنی بر کاغذ در کاهش آلودگی پلاستیکی عملکرد خوبی دارند، برندها و تولیدکنندگان بیشتر و بیشتر شروع به بسته‌بندی بسته‌بندی کرده‌اند.
مواد سنتی مبتنی بر کاغذ معمولاً دارای مشکل ویژگی‌های مانع ناکافی هستند، مانند نفوذپذیری قوی در برابر آب، اکسیژن و گازهای دیگر، که کاربرد آنها را در برخی از سنین بسیار سخت محدود می‌کند. برای حل این مشکل، معرفی مواد بازدارنده به بخش مهمی از بهبود عملکرد و رقابت در بازار بسته‌بندی مبتنی بر کاغذ نوشیدنی تبدیل شده است. مواد سدکننده سنتی شامل پلی اتیلن (پلی اتیلن)، پلی پروپیلن (PP) و غیره می‌شوند، که می‌توانند به طور موثری از نفوذ رطوبت و اکسیژن جلوگیری کنند، ماندگاری و کیفیت محصول را افزایش داده و کیفیت محصول را افزایش دهند. با این حال، این نوع مواد مانع هنوز هم عمدتاً مواد پلاستیکی هستند، که بازیافت آن بسیار دشوار و پایدار است. بنابراین، صنایع بالادستی و پایین دستی تمایل بیشتری به توسعه و استفاده از مواد جدید حفاظت از محیط زیست دارند.
در حال حاضر، انواعی از مواد مانع جدید در بازار ظاهر شده‌اند. آنها نه تنها دارای مقاومت عالی در برابر رطوبت و ویژگی‌های مانع هستند، بلکه می‌توانند رقابت‌پذیری محصولات را در بازار بهبود بخشند و در عین حال حفاظت کلی از محیط‌زیست بسته‌بندی را حفظ کنند. برای مثال، مواد نوظهور مانند پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر، پوشش‌های موجود در آب و مواد اصلاح‌شده با فناوری نانو می‌توانند عملکرد بسته‌بندی مبتنی بر کاغذ نوشیدنی‌ها را بهبود بخشند، در حالی که قابلیت تجزیه‌پذیری و تجزیه‌پذیری بالای آن را حفظ می‌کنند. n مصرف کننده برای بسته بندی سازگار با محیط زیست. در میان آنها، توسعه امولسیون‌های سدی سازگار با محیط‌زیست موجود در آب به‌ویژه سریع است. با توجه به فرآیند تولید راحت، کارایی با هزینه بالا و مزایای بازیافت و پایداری، در دو سال گذشته بیش از دو برابر رشد داشته است. . توسعه بیشتر، عمدتاً بر اساس امولسیون‌های اکریلیک موجود در آب.
با توجه به داده‌های PTS و مؤسسات مرتبط، میانگین میزان خمیر کردن مواد سدکننده اکریلیک مبتنی بر آب در برنامه‌های مبتنی بر کاغذ بیش از ۹۰ درصد است که می‌تواند به بازیافت خوب و متداول کمک کند. محصولات کاغذی را نمی توان بازیافت کرد . در همان زمان، طبق داده‌های تحقیقاتی مربوطه، از دیدگاه ردپای کربن چرخه کامل عمر، پوشش اکریلیک مبتنی بر آب مزیت قابل‌توجهی در کاهش ارزش کربن در مقایسه با کاهش ارزش کربن دارد. لیوان‌های کاغذی روکش شده هنگامی که واحد کاربردی روی 1000 فنجان کاغذ تنظیم شده است ، انتشار کربن فنجان های کاغذی با پوشش پلی اتیلن 8 اونس (از گهواره تا قبر) 24.77 کیلوگرم CO2E است. انتشار کربن از لیوان کاغذی با پوشش اکریلیک موجود در آب 21.92 کیلوگرم CO2e است. مرز تحقیقات را گسترش دهید. بنابراین، با در نظر گرفتن کل زنجیره ارزش، انتشار کربن به ازای هر 1000 لیوان کاغذی با پوشش اکریلیک مبتنی بر آب، در واقع 19.47 کیلوگرم CO2 خواهد بود.
بنابراین، در مقایسه با لیوان‌های کاغذی با روکش پلی‌اتیلن، محتوای کربن 5.3 کیلوگرم CO2e کاهش یافت و این کاهش به 21.4 درصد رسید که معادل تریبون کربن یک‌هزار سال بود. بر اساس قیاس، مقدار کل کاهش کربن تولید شده توسط 36226 لیوان کاغذی با پوشش اکریلیک مبتنی بر آب تقریباً معادل کاشت یک درخت 20 ساله است.
سایر مواد جدید سازگار با محیط زیست شامل توسعه تدریجی پلی هیدروکسی آلکانوات ها (PHA) و پلی استرهای زیستی (PEF) است. PHA به سطح نسل سوم و چهارم توسعه یافته است، که به طور نسبی مشکلات هیدرولیز و بوی مواد را حل می کند. پس از توسعه و انباشت پنج سال گذشته، بسیاری از شرکت‌ها در داخل و خارج از کشور به پیشرفت صنعتی شدن و همکاری و ارتقای بالادستی و پایین‌دستی در پایه‌های کاغذی پی برده‌اند. با این حال، توسعه مواد PHA در مواد بر پایه کاغذ هنوز با مشکل بازده تولید مواجه است. در مقایسه با فرآیند ریخته‌گری سنتی، سریع‌ترین سرعت ریخته‌گری PHA در دنیا 50 تا 80 متر در دقیقه است، در حالی که بالاترین سرعت ریخته‌گری پلی اتیلن بیشتر از 300 متر و در دقیقه است. ) 100 است -150 متر / دقیقه بنابراین، نحوه بهینه‌سازی فرآیند برنامه مادی و حتی توسعه محصولات برنامه بر اساس کاغذ بالغ همچنان مسیری است که PHA، PEF و سایر تولید و تحقیق به نیاز به سخت کار کردن دارند.
مواد مانع چندکاره نه تنها می‌توانند با شرایط مختلف محیطی مقابله کنند، بلکه می‌توانند به انعطاف‌پذیری و مقرون‌به‌صرفه‌تر در فرآیندهای طراحی بسته‌بندی و تولید دست یابند. استفاده از مواد مانع جدید در بسته‌بندی کاغذی نوشیدنی در جهتی کارآمدتر و سازگار با محیط زیست ادامه خواهد یافت. نوآوری فناوری بر بهبود ویژگی‌های بازدارنده مواد، کاهش استفاده از مواد خام، کاهش مصرف انرژی تولیدی و بهبود تجزیه‌پذیری و قابلیت بازیافت مواد تمرکز خواهد کرد.
